Niveau 2
Artikelen:
https://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=UF2BNNNJ
-Respect is wat ik vraag voor de hoofddoek die ik draag
Keltoum 04 september 2009 – 17:49
Antwerpen -- "Respect is wat ik vraag voor de hoofddoek die ik draag", onder deze slogan verzamelden een 150-tal vrouwen voor het Atheneum van Antwerpen om te protesteren tegen het hoofddoekenverbod. De actie is een initiatief van de actiegroep 'Vrije keuze'. Ze eisen een verbod van het hoofddoekenverbod in alle scholen. Het is al de vierde dag op rij dat de moslima's actie voeren aan het Atheneum van Antwerpen. Het hoofddoekenverbod is volgens hen pure discriminatie. Ook aan het Atheneum van Hoboken was er vandaag een gelijkaardige actie met een 250-tal vrouwen.
Dit artikel gaat over het verbod van het dragen van een hoofdboek op scholen in Antwerpen (België). (Ik heb gekozen voor een algemeen artikel, maar wil ingaan op de discussie)Een onderwerp waar hier in Nederland ook veel over te doen is. Deze culturele ontwikkeling roept veel vragen op bij scholen, maar ook in de tweede kamer. Wel of geen hoofddoek en/of petje dragen op school? Een moeilijke kwestie, want waar trek je de grens?
https://mens-en-samenleving.infonu.nl/communicatie/91019-wat-is-nu-precies-straattaal.html
Wat is nu precies straattaal?
Je hoort steeds vaker woorden waar je van denkt; wat betekent dat nu weer? Word ik ouderwets? Dat zal zeker niet het geval zijn, straattaal wordt veelal gesproken door jongeren. De taal verandert dagelijks, er komen steeds meer woorden bij terwijl anderen woorden dateren.
Straattaal, een onderwerp dat erg actueel is, zeker in grote steden als Amsterdam. Scholieren spreken met woorden die je als leerkracht niet altijd begrijpt. Wat is je gevoel daarbij? Laat je het gaan omdat het een ontwikkeling is en die ontwikkelingen er nou eenmaal bijhoren? Of voelt het niet oké als je leerlingen niet begrijpt?
Jaar 1
We hebben tegenwoordig beschikking over een hoop middelen om met de wereld in contact te komen. Computers, telefoons, televisie en radio, verschaffen ons een hoop informatie en beelden. Beelden die vroeger niet aan de orde waren en dus ook niet het straatbeeld bepaalden. Naar aanleiding van een artikel, van toepassing op de Chinese bevolking, werd ik aan het denken gezet. Tegenwoordig zien we op televisie en internet veel schaars geklede vrouwen. Er bestaan vele discussies over dit onderwerp. Kan het wel of kan het niet? En beïnvloed dit jongeren?
Ik wilde graag weten wat de kinderen in mijn stageklas vonden van de beelden en hoe ze hierop reageerden.
Ik ben in gesprek gegaan met de kinderen en heb ze de volgende vragen gesteld:
· Kijken jullie graag naar videoclips op tv of internet?
· Wat vind je leuk in/aan een clip?
· Vind je dat de vrouwen in clips te bloot gekleed gaan?
· Denk je dat meisjes die naar de clips kijken, zich ook zo willen kleden?
Ook zijn we ingegaan op de televisieprogramma’s die je tegenwoordig aangeboden krijgt. Veel realiteit programma’s waarin je de meest rare of ranzige dingen kunt zien. Ik heb de kinderen gevraagd wat ze keken en waar hun grens lag.
Door met de kinderen in gesprek te gaan, merkte ik dat kinderen het toch meer normaal vinden dat clips er zo uitzien. ‘Het hoort bij de gangsters/rappers om zulke vrouwen om zich heen te hebben’. Ik kreeg het idee dat het beeld van de kinderen een beetje vertekend was door de programma’s en clips die ze te zien krijgen. Bij een aantal kinderen wordt er toezicht gehouden op de programma’s die de kinderen kijken. Maar ook een hoop kinderen kunnen vrij gebruik maken van de computer of televisie. Ook op de computer kunnen kinderen van alles zien, deze zijn vaak niet gefilterd of beschermd door een programma. De meiden in de klas gaven aan, er niet te willen uitzien als meiden in verschillende clips. Ze waren bang zo een naam te krijgen. Ook de jongens gaven aan dat de meiden in de clips er zo uit konden zien, maar als ze een meisje op straat zagen lopen, vonden ze het niet mooi als ze er zo uitzagen.
Door het gesprek wat ik met de kinderen heb gehad, denk ik wel dat kinderen beïnvloed worden door de beelden die ze zien. Ze vinden bepaalde dingen eerder ‘normaal’ dan dat ik die vroeger normaal vond. Er is tegenwoordig ook veel ruzie en seks op de televisie te zien. Vanaf een bepaalde leeftijd kun je dit loskoppelen van de werkelijkheid, maar op deze leeftijd kan dat nog niet altijd. Dit kan redelijk gevaarlijk zijn voor het beeld dat kinderen krijgen van ‘normale’ dingen in het leven.
Het is goed om hier als leerkracht bewust van te zijn. Je kunt de kinderen leren wat de verschillen zijn tussen ‘normaal’ en de dingen die je ziet op de televisie en de computer. Ook als ouder moet je kinderen hiervoor beschermen.